Lightlines is een concept idee van een kunstwerk dat het Friese dorp Ferwert verbindt met Ameland. Een 10 kilometer lange verbindingslijn met als startpunt de kerk op de terp, via de zeedijk en het wad naar het eiland Ameland. Het vertelt het verhaal van de lange geschiedenis en verbondenheid tussen Ferwert, Ameland en Noorwegen. De letterlijke lijn symboliseert deze verbinding.
Een iconisch project dat het dorp weer verbindt met de Waddenzee.
Het kunstwerk, bestaande uit drie torens, staan als een baken in het landschap: in het ‘Cammingha’ bos, achter de zeedijk en op Ameland. Het totale kunstwerk bestaat in feite uit vier objecten, omdat de beleving begint bij de kerk van Ferwert die als eerste baken in het landschap het startpunt is van de verbinding. Kerktoren waren net als vuurtorens belangrijke bakens in het vlakke land. Lightlines refereert naar deze functie daar de objecten ook als bakens in het landschap staan. Door het kunstwerk te beklimmen heb je overdag een prachtig weids uitzicht over het omringende landschap. Bovendien is vanaf het ene kunstwerk het andere kunstwerk te zien als bakens verderop. Heel subtiel is er led licht verdiept in de kunstwerken aangebracht waardoor de werken bij goed weer in het donker te zien zijn. Maar ook alleen wanneer de kijker in de rechte lijn van de werken staat.
De torens hebben namen die verwijzen naar de drie type dijken die te vinden zijn in het Nederlands kustgebied: de slaper, de dromer en de waker. Hiermee wordt de verbinding gemaakt met de cultuurgeschiedenis van het gebied.
De vormen lijken op elkaar, maar zijn toch ook verschillend. De grote ronde vormen aan de buitenkant lijken op vleugels. De dromer heeft zijn vleugels open aan de onderkant en maakt daarmee verbinding met de aarde. In het gesloten landschap van het bos voelt het zich geborgen. De slaper staat aan de zeedijk en heeft zijn vleugels wijd open. In het open kwelderlandschap richt het zich naar boven, naar de lucht. Op Ameland staat de waker met vleugels gesloten als een krachtig baken aan de rand van de Waddenzee. Dit werk is het hoogste van de drie en refereert naar de signaalfunctie van een vuurtoren.
Over kunstenaar Rob Sweere
Kunstenaar Rob Sweere (1963) is bekend van zijn grote monumentale installaties, groepsperformances zoals het wereldwijde Silent Sky Project en tijdelijke ervarings-kunstwerken. Zijn beroepspraktijk houdt het midden tussen dat van beeldend kunstenaar, architect, regisseur en vormgever van landschappen. In wat hij doet vormt de concentratie op beschouwen en bewustzijn steeds de rode draad. In de kunst van Sweere ben je geen passieve toeschouwer. Je stapt letterlijk in zijn werk om ‘de omgeving te ervaren en verbinding te voelen met dingen die voor ons zo groots en tegelijk zo vanzelfsprekend zijn, dat ze in ons dagelijks leven nauwelijks tot ons doordringen. Hij is geen museumkunstenaar maar een belevingskunstenaar. De beleving die de bezoeker heeft, dat is het eigenlijke kunstwerk. Zijn werk heeft iets intiems. Je stapt een trapje op, kruipt in een cocon van dikke latex of hangt twee meter boven de grond: alle werken laten je onvermoede sensatie ervaren, ze brengen je tot rust en nodigen uit tot contemplatie. Rob Sweere verhoudt zich tot het landschap. Tot de door de mens gemaakte natuur. Hij wijst op buitengewone vormen, vreemde ruimten en bepaalde, misschien gewone, en daardoor toch weer uitzonderlijke verschijnselen. Hij geleidt de blik van zijn publiek daarmee, via zijn objecten, terug naar hun innerlijk. Hij verbindt het kijken naar verten, met de grootste innerlijke bewegingen die in dat soort momenten bij de mensen ontstaan. Hij laat de toeschouwer speler van het moment worden. In tegenstelling tot vele andere kunstenaars is Sweere niet bezig met het creëren van kunst in de vorm van objecten om naar te kijken, maar met het creëren van instrumenten en hulpmiddelen om deze dagelijkse werkelijkheid anders te ervaren.
Realisatie: in onderzoek
Locatie: Ferwert
